Interview met Tom Willaert

Hij gebruikt een case om zijn aanpak te illustreren: “Stel je hebt een bedrijf en je denkt een behoorlijke extra behoefte aan krediet te hebben voor een bepaalde periode in het jaar. Dat kan zijn als gevolg van liquiditeitskrapte door onvoorziene groei of bijvoorbeeld omzetterugval als gevolg van valutarisico. Als goede ondernemer ga je dan keurig op tijd en volledig te goeder trouw naar de bank. Maar wat is de reactie daar? Totale paniek! Want door de vele wisselingen van contactpersonen daar, komt het verzoek voor de bank uit het luchtledige.”

Willaert spiegelt voor wat zo’n bedrijf te wachten staat: dure audits, dikke rapporten en wellicht een plekje bij de afdeling bijzonder beheer.

Ondernemer centraal

Tom Willaert benadrukt dat dit niet hoeft te gebeuren. Een deel van het probleem ligt zoals gezegd bij banken, omdat men als gevolg van de vele wisselingen van personeel het bedrijf en de ondernemer vaak niet meer voldoende kent. Om de risico’s in kaart te brengen zal zo’n bankier dan altijd vragen om externe expertise, waaraan voor de onderneming een behoorlijk prijskaartje hangt.

Daarom zoekt Willaert de oplossing eerder bij de ondernemer. “Ik ga eerst praten. Om te weten welke kansen de ondernemer ziet, hoe het bedrijf draait en wat de ambities zijn. Vervolgens ga ik kijken hoe het met de financiën gesteld is. Waar komt de kredietbehoefte eigenlijk vandaan?” Wat hij dan vaak tegenkomt, is een ondernemer die het zicht op de eigen bedrijfsvoering deels kwijt is.

Van verleden naar heden

“Accountantsrapporten zijn soms meer geschiedenisboeken”, stelt Willaert. “Je hebt er weinig aan om alleen te weten hoe je bedrijf het een half jaar eerder deed. Eigenlijk wil je juist in de toekomst kunnen kijken en prognoses kunnen maken om die vervolgens te relateren aan de historische cijfers.” En daar schuilt de kern van zijn aanpak: de financiële verslaglegging zo organiseren dat de ondernemer en het management team de vinger aan de pols kunnen houden.

En dat betekent soms lange praatsessies en ouderwets financieel handwerk. Willaert: “Natuurlijk altijd met het management erbij. Externe adviezen zijn mooi, maar de tijdens het proces opgedane inzichten zijn oneindig veel sterker.” En dat proces kan best confronterend zijn. Als tijdens het financiële spitwerk structurele problemen aan het licht komen, is WFS altijd bereid om mee te denken.

Persoonlijke aanpak

Cijfers blijken emoties op te kunnen roepen. “Het gaat soms om moeilijke beslissingen, met problemen die terug te voeren zijn op beleid uit het verleden”, vertelt Willaert. “En daarom is het zo belangrijk om het verhaal van de ondernemer en zijn of haar bedrijf te kennen. Je moet op een positieve manier vooruit kijken.”

Tom Willaert is er stellig over: “We wijzen in ondernemend Nederland veel te vaak met beschuldigende vingertjes naar het verleden. Dat lost niets op, het versterkt het gevoel van malaise en het ondermijnt het zelfvertrouwen. Leren van het verleden doe je omwille van de toekomst. Je leert immers lopen doordat je een paar keer bent gevallen!”

Volgens WFS is niets beter voor het zelfvertrouwen van een ondernemer dan met een goed onderbouwde en heldere liquiditeitsprognose naar de bank te gaan, precies aan te kunnen geven hoeveel krediet er nodig is en waarom en vervolgens aan het eind van het jaar een resultaat te presenteren dat vrijwel exact klopt met die prognose. De bank krijgt inzicht, de ondernemer krijgt zelfvertrouwen en de bedrijfsvoering wordt een stuk robuuster.

Spin in het web

Natuurlijk levert een tevreden klant ook figuurlijk krediet op voor WFS en Tom Willaert zelf. En dat persoonlijke krediet gebruikt hij zorgvuldig: “Door mijn onafhankelijke positie ben ik een soort buffer tussen alle partijen. Daarbij horen ook private financiers, accountantskantoren, fiscalisten en juristen. Banken verwijzen ook wel ondernemers naar mij door. Een financieel gezonde klant is immers goed voor een bank, dus het belang van mijn werk ligt aan meerdere kanten waarbij de relatie centraal staat.”

Het belang van WFS is daarbij ook altijd duidelijk: “Waar mogelijk werkt WFS niet op provisiebasis. Ik wil elke schijn van partijdigheid vermijden. Klanten betalen mij een honorarium voor het advies. Onafhankelijkheid, de brede kennis van zaken en de persoonlijke aanpak, dat zijn de pijlers waarop ik WFS wilde bouwen. Daarmee kun je een financieel adviesbureau opzetten dat die naam ook echt verdient.”

Getuige de continu rinkelende telefoons op de achtergrond, zijn veel klanten het daar roerend mee eens. Collega Joëlle van Haelst heeft ook maar twee oren, en dus is ons interview afgelopen. Aan het werk!